Ogród Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie na Powiślu to jedna z najciekawszych atrakcji w Warszawie i jednocześnie jeden z największych dachowych ogrodów w Europie. Betonowy gmach biblioteki uzupełnionej przez dodatki z miedzi, zaprojektowanej w zupełnie nieznanym wcześniej stylu, zszokował stolicę awangardową nowoczesnością. Dziś nie szokuje, choć jej styl trochę przypomina eklektyczny steampunk. Spacer jest przyjemny już na dole, jednak to z dachu jest najlepszy widok na Wisłę.
Warszawska dżungla z widokiem na... Pragę
Do ogrodu BUW wchodzi się przez furtkę w naturalnie zielonym ogrodzeniu. To śniedź, która pięknie patynuje miedziane dachy i spiżowe pomniki. Tak samo jest i tutaj. Zresztą będziemy ją widzieć na każdym kroku. Dzięki temu rozwiązaniu budynek jeszcze lepiej stapia się z roślinnością. Dolny ogród opanowała woda, jest spływająca po szklanym dachu struga, sadzawka, oczka wodne porośnięte sitowiem i tatarakiem oraz staw, w którym buszuje ławica ryb. Jest też półkolista pergola, pod którą tryska niewielkie źródło zasilające wilgocią jeziorko, dające ptakom wytchnienie od pragnienia wywołanego upałem. Jest tu sporo cienia, łatwo się ukryć w słoneczne południe przed promieniami. Jest upalnie, a czeka wspinaczka schodami wiele pięter ku górze. Po drodze można zajrzeć przez okrągłe okna do wnętrza biblioteki.
Inaczej jest na dachu, brak tam wielkich drzew, roślinność jest niższa, krzewiasta, lecz miejsc cienistych nie brakuje. Są m.in. urokliwe zielone tunele w pergolach z siatki pokrytej śniedzią, obrośnięte gęsto pędami pnączy. W środku jest zielono jak w dżungli. Pola kwitnących bylin z widokiem na Śródmieście Warszawy dają niesamowite wrażenie, zwłaszcza gdy przechodzimy przez zawieszone w powietrzu kładki i pomosty. Nie brak tu miejsc ukrytych w niewysokich zaroślach, gdzie można się wygodnie umościć z książką albo oddać się nauce lub pracy. Wszak to wciąż biblioteka. Po drodze mijamy okrągły "dziedziniec" o lejkowatych szklanych ścianach. Dalej droga prowadzi wprost do wyniesionego nieco ku górze punktu widokowego. Pięknie widać stąd Wisłę i Pragę, dzielnicę położoną na prawym brzegu stolicy.
Podniebny ogród, ikona Warszawy
Ogród na dachu Biblioteki Uniwersyteckiej został zaprojektowany przez architekta krajobrazu Irenę Bajerską. Otwarto go 12 czerwca 2002 roku. Rośliny rosną w warstwie ziemi o grubości 30 centymetrów. W ogrodzie na dachu, który ma powierzchnię 2000 metrów kwadratowych, można wyróżnić pięć części. Są to ogród: złoty, srebrny, karminowy, zielony i wejściowy. Z dachu zwiedzający mogą podziwiać panoramę miasta i widok na Wisłę. Jest tam bogactwo roślin zestawionych według kolorystycznych dominant. Złota skomponowana jest z żółto i pomarańczowo kwitnących krzewów, m.in. forsycji i pnączy, srebrna jest obsadzona srebrzystolistnymi wierzbami, biało kwitnącym pięciornikiem krzewiastym, a także kosodrzewiną, tawułą norweską, płożącą irgą i jałowcem. Barwę karminową reprezentują różowo i czerwono kwitnące krzewy: krzewuszka cudowna, lilak Meyera, powojnik alpejski i irga. W lecie kwitną róże okrywowe odmiany Super Dorothy. Kompozycja jest obramowana miniaturowymi jabłoniami. Ogród od strony ulicy Dobrej staje się powoli ogrodem niebieskim. Jego ozdobą są powojniki bylinowe: płożący Arabella, który kwitnie od czerwca do września i pięknie pachnący powojnik Cassandra; uzupełnia je irga płożąca. Wejście na dach od strony ogrodu, tzw. pochylnię obsadzono niebiesko kwitnącym i wiecznie zielonym barwinkiem. Wznoszącą się nad świetlikiem altanę oplata winobluszcz pięciolistny odmiany Troki. Ta niezwykle odporna na mróz odmiana znaleziona na Litwie przebarwia się na jesieni na kolor purpurowy. Obszary ogrodu połączone są kładkami, ścieżkami, mostkami i pergolami, na których rosną winorośl Zilga, hortensja pnąca i powojnik.
Dolny ogród ma powierzchnię 15 tys. metrów kwadratowych. Główną atrakcję stanowią staw, fontanna oraz granitowe rzeźby Ryszarda Stryjeckiego z cyklu Szkic sytuacyjny, nawiązujące do motywów kosmologicznych. Staw jest zarybiony, zamieszkują go także kaczki. Posadzono tam drzewa, krzewy i byliny utrzymane w tonacji niebiesko-białoróżowej. W ogrodzie chętnie wypoczywają studenci, mieszkańcy Warszawy i turyści. Organizowane są tam koncerty i happeningi, pokazy kina letniego i gry miejskie. Ogród dolny ma powierzchnię 15000 metrów kwadratowych. Oba ogrody - górny i dolny - łączy ogród wejściowy, czyli pochylnia prowadząca na dach Biblioteki, obsadzona bluszczem i barwinkiem. Po obu stronach są wąskie schody, którymi można dostać się na górę. Do ogrodu górnego można także wjechać windą z hallu gmachu Biblioteki Uniwersyteckiej. Niestety do ogrodów BUW nie mają wstępu zwierzęta, chyba że są przewodnikami osób niewidomych. Wjechać mogą wyłącznie wózki dziecięce i inwalidzkie.
W ogrodach BUW dopuszczony jest wyłącznie ruch pieszy, a w Ogrodzie Górnym można się poruszać wyłącznie po wyznaczonych ścieżkach. Dzieci poniżej lat 16 mogą przebywać w Ogrodzie BUW wyłącznie pod opieką rodziców lub opiekunów. Zabrania się m.in. niszczenia i zrywania roślin lub ich części. Nie wolno m.in. dotykać powierzchni szklanych budynku. Zabronione jest kołysanie kładką widokową.
W 2002 r. zespół projektantów budynku BUW wraz z ogrodem otrzymał nagrodę I stopnia Ministra Infrastruktury w dziedzinie "architektura i budownictwo". W 2005 r. obiekt trafił na listę "Polska. Ikony architektury", a w 2023 budynek zwyciężył w plebiscycie "Gazety Wyborczej" na ikonę architektoniczną stolicy.
Historia powstania nowego BUW
Konkurs architektoniczny na nowy gmach Biblioteki Uniwersyteckiej rozpisano w 1993 r. Pierwszą nagrodę uzyskał projekt architektów Marka Budzyńskiego i Zbigniewa Badowskiego, który został zrealizowany za 80 mln dolarów. 11 czerwca 1999 r. gmach biblioteki poświęcił papież Jan Paweł II, a 15 grudnia 1999 r. Biblioteka Uniwersytecka na rogu ulic Dobrej i Lipowej została otwarta. Przeprowadzka księgozbioru ze starego gmachu przy Krakowskim przedmieściu trwała pięć miesięcy. Nowy budynek Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie zdobył liczne, prestiżowe nagrody i wyróżnienia w konkursach architektonicznych oraz plebiscytach. Koncepcja, łącząca funkcjonalność nowoczesnej biblioteki, szacunek dla ukształtowania Skarpy Wiślanej oraz fascynację przenikaniem się kultury i natury, znalazła wyraz w gmachu o zaskakującej różnorodności. Elewacji od ulicy Dobrej nadano monumentalny charakter poprzez instalację ośmiu tablic (4 x 7 m) zwieńczonych fryzem z napisem Biblioteka Uniwersytecka. Tablice, symbolizujące strony ksiąg, prezentują fragmenty tekstów w różnych językach, od staropolskiego "Wykładu cnoty" Jana Kochanowskiego, po sanskrycką Rygwedę.
Całość wykonana jest ze spatynowanej miedzi, której zielony kolor harmonizuje z otoczeniem - ogrodem na dachu i elewacjami pokrytymi miedzianymi siatkami, które podtrzymują pnącza oraz tafle szkła odbijające roślinność. Warto wspomnieć, że ten miedziany wątek został już wczesniej wykorzystany przy budowie kompleksu sprawiedliwości z Sądem Najwyższym z 1999 r., którego autorami także byli architekci Marek Budzyński i Zbigniew Badowski.
W 2004 r. przed wejściem do budynku ustawiono fragment stalowej konstrukcji magazynowej z dawnego gmachu - tzw. ruszt biblioteczny - będący symbolicznym łącznikiem między przeszłością a współczesnością. Wejście do Biblioteki Uniwersyteckiej, usytuowane w krytym pasażu zwanym "uliczką", wieńczy symbol BUW: otwarta księga z napisem Hinc omnia (pol. Wszystko jest tutaj). Wewnątrz, na szczycie schodów prowadzących do holu katalogowego, znajdują się cztery kolumny z rzeźbami polskich filozofów szkoły lwowsko-warszawskiej. Szczególnym miejscem w budynku jest tradycyjny japoński pawilon herbaciany Kaian, zaprojektowany przez Teruhito Iijimę, który został podarowany przez firmę Kyoei Steel i umieszczony na poziomie drugim Biblioteki Uniwersyteckiej. Zbudowany z naturalnych materiałów, pawilon służy jako miejsce zajęć poświęconych japońskiej kulturze drogi herbaty, prezentacji oraz warsztatów chanoyu.
Ogród BUW w Warszawie. Bilety i godziny otwarcia
Ogród Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie czynny jest siedem dni w tygodniu w godzinach:
- 1 - 30 kwietnia: 8-18
- 1 maja - 30 września: 8-20
- 1 - 31 października: 8-18
- 1 listopada - 31 marca (bez wstępu na dach): 8-15
Ile kosztują bilety do Ogrodu Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie? Za bilety do Ogrodu BUW w Warszawie nie zapłacimy nic. Zwiedzanie tego obiektu jest bowiem bezpłatne przez cały roku.
Jest on jednak nieczynny w dni, w których organizowane są imprezy okolicznościowe.
Na dach ogrodu BUW nie wiejdziemy także w sezonie zimowym w dniach od 1 listopada do 31 marca.
Jak dojechać do biblioteki BUW i ogrodu na dachu
Jak dojechać do ogrodu Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie? Dojazd do Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie nie jest szczególnie skomplikowany. Samochodem zjeżdżamy na Powiśle ul Tamka, a następnie skręcamy w lewo w ul. Dobrą. Dojedziemy nią pod samą Bibliotekę Uniwersytecką w Warszawie. Na miejsce dojedziemy także autobusami lini: 106, 118 i 127, które kursują ulicą Dobrą.
Można też do BUW zejść prosto w dół od pomnika Kopernika na Krakowskim Przedmieściu ulicami Oboźną i Leszczyńską. Na końcu zobaczymy jedno skrzyżowanie dalej po lewej stronie gmach biblioteki BUW. A dalej jest już łatwo. Do ogrodu dotrzemy chodnikiem, idąc w stronę Mariensztatu i Zamku Królewskiego. Możemy także przejść przez środek biblioteki. Mijając zabytkowy ruszt na książki przenjesiony ze starej biblioteki w kampusie Uniwersytetu Warszawskiego przy Krakowskim Przedmieściu.
Jeśli zbłądzimy, można kliknąć w Mapy Google. Zobacz zdjęcia z ogrodu Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Na dole mamy interesujący park.
Najbardziej ciekawie robi się jednak, gdy wejdzie się na górę.
Od strony Wisły też jest ładnie.
Więcej ciekawych miejsc do odwiedzenia znajdziesz pod adresem www.wycieczkazadyche.pl lub po prostu wycieczkazadyche.pl.
Znasz? Skomentuj!