Babcia Jezusa Chrystusa odkryta w Podwilku. Gdzie można ją znaleźć?

Przejeżdżając przez Podwilk na Orawie w stronę Chyżnego warto zatrzymać się na chwilę, by obejrzeć kaplicę św. Anny na Kuligowej Górze (756 m n. p. m.). Barokowa, osiemnastowieczna figura, którą skrywa, przedstawia św. Annę, zajmującą się nauczaniem swojej córki Marii sztuki czytania. Na cokole rzeźby znajduje się wklęsła płycina z wizerunkiem św. Józefa z małym Jezusem w ramionach.

Czytaj więcej: Baza namiotowa Madejowe Łoże

Kaplica jest widoczna z drogi Rabka-Zdrój - Chyżne. Widać ją na łagodnym wzniesieniu pośród malowniczych wzgórz, które opadają spod wierzchołka o nazwie Pająków Wierch.

Dzikie lasy, od pokoleń uprawiane pola. I kapliczka przy zanikającej polnej drodze, której znaczenie było o wiele większe w dawnych wiekach.

"Yezusa Chrystusa babko potężna"

Figura znajduje się na graniastym czworobocznym cokole. Poniżej wyryte zostały słowa: "Święta Anno Maryey Matki Bożey Matko Y Yezusa Chrystusa babko potężna tego wneczka Patronko prez onę miłość którą Cię Bog moy Jezus i Maria czorka twoja naisłodsza czczili modl się za mną abym Was tak czcił y tak sie ku śmierci gotował abym…". Kolejne słowa są zatarte.
Można rozpoznać datę ustawienia figury przy drodze należącej niegdyś do dawnego szlaku solnego. Posąg stanął w tym miejscu w 1724 roku.

Czytaj więcej: Tajemnicze tunele w Rabce

O naprawie obelisku mówi z kolei inny wyryty w kamieniu zapis: "Obnoveno 1870".
Figura stała do lat 80. XX wieku w szczerym polu, pod gołym niebem, nie mając żadnego zabezpieczenia prócz rachitycznego blaszanego daszku, jaki często można nad podobnymi figurami zauważyć.
W latach 70. ubiegłego stulecia musiał ktoś dookoła postawić kamienne ogrodzenie z cokołami i kamiennymi słupkami.

Kartka z podziękowaniem za cuda

Pod koniec lat 80. ubiegłego stulecia jeden z mieszkańców wsi Podwilk zbudował w tym miejscu zadaszoną dwuspadowym dachem kaplicę św. Anny z drzwiami wejściowymi i dwoma oknami. Posąg i jego cokół zostały pomalowane. Miejscowy przekaz głosi, że mężczyzna, będąc w szpitalu, przeżył śmierć kliniczną, doznając w tym czasie objawienia, które skłoniło go budowy co najmniej pięciu kaplic zaopatrzonych w charakterystyczne inskrypcje z odwróconymi literami "s" i "z", co sprawia, że trudno je dziś zrozumieć.

Czytaj więcej: Dzwonnica w Studziankach

W środku kaplicy św. Anny wiszą m.in. święte obrazy oraz reprodukcja grafiki z fotografią kaplicy z początku XX w. Jest tam także kartka zaświadczająca o cudach, do których doszło za wstawiennictwem jezusowej babki.
Obecnie teren kaplicy św. Anny jest ogrodzony płotem z drucianej siatki, obok zaś stoi krzyż drewniany. Okna zostały niedawno wymienione na nowoczesne.
Raz do roku odprawiana jest msza święta w kaplicy św. Anny celebrowana przez kapłana z miejscowej parafii św. Marcina.

Zobacz nagranie. Spacer do kaplicy św. Anny w Podwilku zimą.

Podwilk. U źródeł Czarnej Orawy

Podwilk to wieś na Orawie położona nad rzeką Czarną Orawą w woj. małopolskim. Mieszka w niej ponad dwa tysiące ludzi, z których większość posługuje się gwarą orawską. Wieś zaczyna się wysoko w Beskidzie Orawsko-Podhalańskim zaraz za działem wodnym, który oddziela zlewnię Morza Czarnego, do której należy Czarna Orawa. Rzeka dalej przybiera nazwę Orawy i wpada do Wagu, później jej wody łączą się z Dunajem, wpadając wraz z nim do Morza Czarnego. Wokół rozciągają się lasy, którymi można dojść w pasmo babiogórskie. Wieś uzyskała lokację w 1585 roku. Nazwa Podwilka pochodzi od pierwszego sołtysa , którym był Feliks Wilczek, podlegający pod Zamek Orawski. W 1624 roku sołtysem był Marcin Wilczek, a we wsi było czterech zagrodników i 26 gospodarzy. Następcami Wilczków była spolszczona rodzina ziemiańska Divékych. Jednak dwór drewniany Divékych w Podwilku, który znajdował się w Ziemiaństwie, spłonął w 1974 roku.

Czytaj więcej: Niesamowita i "polska" Szkocja

Do 1687 roku wieś należała do parafii protestanckiej w Jabłonce. Następnie zbudowano w Podwilku katolicki kościół drewniany, zastąpiony w 1767 roku kościołem murowanym pod wezwaniem św. Marcina. Do 1918 r. Podwilk należał do Węgier. 5 listopada 1918 r. został przyłączony do Polski, co potwierdziło 31 grudnia 1918 r. polsko-czechosłowackie porozumienie chyżniańskie. Na krótko jednak, bo ziemia ta znowu została opanowana przez wojsko czechosłowackie. Dopiero 28 lipca 1920 r. decyzją Rady Ambasadorów wieś wróciła w granice Polski. Podwilk był jeszcze pod okupacją Słowacji podczas drugiej wojny światowej, podczas której Niemcy wywieźli miejscową ludność żydowską. Społeczność ta była niewielka, bowiem w okresie międzywojennym Podwilk zamieszkiwało 32 Żydów. Podwilk dziś, to wieś, w której część mieszkańców zajmuje się rolnictwem i godowlą, m.in. owiec. Dominują jednak usługi. Wiele osób wybiera także pracę w mieście, a celem są okoliczne miasta: Nowy Targ, Rabka-Zdrój czy Kraków. Znaczna liczba mieszkańców pracuje za granicą.

Orawa, gdzie leży ten region?

Orawa w Polsce to historyczna kraina w Europie Środkowej w dorzeczu rzeki Orawa, która dała jej nazwę. Nie wiadomo jednak skąd się wzięła Orawa rzeka. Kraina leży cześciowo w Polsce, a w większości na Słowacji. Cały Orawa region ma w Polsce powierzchnię 1900 km kwadratowych. Po polskiej stronie Orawa sięga pod Babią Górę, Pasmo Policy i grzbiet Pasma Podhalańskiego. Później granica idzie w poprzek Kotliny Orawsko-Podhalańskiej i ku Tatrom Zachodnim. Na Słowacji Orawa zahacza o gory Wielka Fatra i Mała Fatra, a z drugiej strony o Beskid Żywiecki. Środkiem tak wyznaczonej Orawy płynie rzeka Czarna Orawa, która po wypłynięciu z zalewu Jezioro Orawskie nosi już inne imię, to nazwa Orawa. Rzeka Orawa płynie do rzeki Wag w zlewni Morza Czarnego. To całkiem spora rzeka, którą organizowane są nawet spływy flisackie.

Czytaj więcej: Tężnia solankowa w Konstancinie

Spór o Orawę pomiędzy Polską a Czechosłowacją wybuchł po pierwszej wojnie światowej. Górną Orawę zamieszkiwali Polacy, Dolną - Słowacy. Podział odbył się bez plebiscytu, Polska zgodziła się w 1920 roku, by pozostawić w swoich granicach 12 wsi Górnej Orawy. Niedawno obchodzono stulecie tego wydarzenia. W 1924 r. do Polski przyłączono brakujący kawałek Lipnicy Wielkiej, ale oddane zostały wsie Suchá Hora (Sucha Góra) i Głodówka. Między 1938 a 1939 rokiem Polska przyłączyła jeszcze spory fragment terenu Orawy, ale w czasie drugiej wojny światowej całą Orawę przejęła Słowacja, a po wojnie powrócono do poprzednich na mocy umowy z 13 czerwca 1958 r. Dość późno zatem sytuacja na Orawie się ustabilizowała. Nic dziwnego, że jeszcze dwadzieścia lat później można było spotkać w regionie szyldy na których napisy słowackie występowały razem z polskimi. Można się było tu poczuć jak za granicą.

Ile miejscowości jest na Orawie?

Za centrum polskiej Orawy uważana jest dziś Jabłonka lub Jabłonka Orawska - jak mówią niektórzy. Jabłonka należy do powiatu nowotarskiego. W miejscowości siedzibę ma gmina Jabłonka. Jabłonka to gmina wiejska, a na Orawie nie ma ani jednego miasta. Miejscowość leży na trasie drogi krajowej nr 7 (międzynarodowej drogi E-77) na skrzyżowaniu dróg wojewódzkich 957 i 962.

Czytaj więcej: Most gotycki w Kłodzku

Ile miejscowości jest na polskiej Orawie? Obecnie jest 14 miejscowości na polskiej Orawie. Wsie na polskiej Orawie to: Bukowina-Osiedle, Chyżne, Harkabuz, Jabłonka, Kiczory, Lipnica Mała, Lipnica Wielka, Orawka, Piekielnik, Podsarnie, Podszkle, Podwilk, Zubrzyca Dolna oraz Zubrzyca Górna.

Jak dojechać do babki Jezusa w Podwilku?

Aby dotrzeć do figury św. Anny w Podwilku można zostawić samochód przy kościele i zejść przez most nad Czarną Orawą do Ziemiaństwa. Przy dawnym kółku rolniczym można skręcić w lewo i kierować się na wybitne, niezalesione wzgórze.

Czytaj więcej: Żelazny most spawany w Maurzycach

Można także udać się w górę drogą z Podwilka na Danielki, a w pobliżu linii energetycznej wysokiego napięcia skręcić na rozstaju w polną drogę w prawo. Kaplica z figurą będzie widoczna, za nią rozpościerać się będzie widok na Babią Górę. Można też kliknąć w Mapy Google.

Szczegółowe opisy orawskich figur zawiera książka Tadeusza Mikołaja Trajdosa "Orawskie figury kamienne" wydawnictwa "Rewasz". Autor dotarł do opisu parafii na Górnej Orawie, sporządzonego w 1761 r. z polecenia archidiakonatu nitrzańskiego, do którego należał wówczas komitat orawski, przez plebana Dolnego Kubina Pawła Davida. To najstarsza zachowana relacja, uwzględniająca figury przydrożne i cmentarne z wczesnego etapu ich fundacji, do tej pory nieznana historykom polskim.

To zdjęcia ze stycznia 2021.